Pheidole megacephala

• Gatunek: Pheidole megacephala
• "kategoria: inberd 
• Trudność: średnia
• Żołnierze: tak, wyróżniajace sie wielkością 
• Rozmiar: królowa około 6-8 mm, żołnierze i robotnice 3-4 mm
• Występowanie: Afryka, Ameryka Południowa, Australia, Azja, Ameryka Północna, Europa
• Odżywianie: nasiona, owady karmowe, miód, nektary
• Hibernacja: nie
• Temperatura: 25-30 stopni Celsjusza

Pheidole megacephala

1. Pochodzenie i charakterystyka gatunku

Pheidole megacephala, znana także jako big-headed ant, to egzotyczny gatunek tropikalny pochodzący z Afryki Subsaharyjskiej. Obecnie rozprzestrzeniła się na prawie wszystkie kontynenty 

Robotnice dzielą się wyraźnie na dwie kasty:

Minor workers – małe, szybkie robotnice o długości 2–3 mm,

Major workers (żołnierze) – większe, o masywnych głowach i silnych żuwaczkach (4–5 mm).

Królowa osiąga około 7–8 mm długości.

Kolonie są poligamiczne (z wieloma królowymi) i mogą osiągać bardzo duże rozmiary.

w koloni zachodzi inbred (pojawiają się nowe królowe)

2. Trudność hodowli

Średni poziom trudności.

Choć Pheidole megacephala nie jest szczególnie wymagająca, jej duża liczebność i szybki rozwój mogą stanowić wyzwanie dla początkujących hodowców.

Wymaga dobrze zabezpieczonego formikarium i regularnego karmienia.

Dla osób z podstawowym doświadczeniem to doskonały, bardzo efektowny gatunek.

3. Temperatura i wilgotność

Temperatura: 25–30°C (optymalnie około 27°C)

Wilgotność: 50–70% w gnieździe

Zbyt niska wilgotność może powodować zatrzymanie rozwoju larw, natomiast zbyt wysoka sprzyja rozwojowi pleśni.

Warto utrzymywać dobrą wentylację i umiarkowaną wilgotność podłoża.

4. Gniazdo i arena

Pheidole megacephala preferuje ciemne, wilgotne przestrzenie — najlepiej formikarium z rezerwą wody lub probówki na start.

Po rozroście kolonia potrzebuje większego gniazda i areny z dobrą barierą antyucieczkową (np. talk, fluon, olej mineralny).

Robotnice są bardzo aktywne i potrafią przeciskać się przez niewielkie szczeliny, dlatego system powinien być szczelny.

5. Pokarm

Gatunek wszystkożerny (omnivoryczny).

Chętnie przyjmuje:

Pokarmy słodkie: miód, syropy cukrowe, owoce, żelki dla mrówek,

Białko: owady (świerszcze, muchy, karaczany, mączniki), gotowe karmy białkowe.

Karmienie 2–3 razy w tygodniu jest wystarczające, jednak przy dużych koloniach warto dokarmiać częściej.

6. Rozwój kolonii

Kolonie są poligamiczne i często zawierają wiele królowych w jednym gnieździe.

Rozmnażają się bardzo szybko – liczba robotnic potrafi się podwajać w ciągu kilku tygodni.

Dzięki zdolności do inbredu i tworzenia superkolonii Pheidole megacephala jest jednym z najbardziej ekspansywnych gatunków mrówek na świecie.

7. Zimowanie

Nie wymaga zimowania.

To gatunek tropikalny, aktywny przez cały rok.

Temperatura pokojowa lub lekko podgrzana (25–28°C) jest wystarczająca.

8. Zachowanie

Mrówki są bardzo aktywne, ruchliwe i ciekawskie.

Na arenie poruszają się szybko i efektywnie organizują pracę.

Żołnierze często patrolują teren, a kolonia szybko reaguje na pojawienie się pokarmu.

Podczas żerowania wykazują koordynację i współpracę, ale wobec opiekuna pozostają spokojne i nieagresywne.