Pheidole indica (brak grafiki)

Gatunek: Pheidole indica 

Kategoria: inbred(inwazyjne)

Trudność: łatwa–średnia

Żołnierze: tak, wyraźnie większe od robotnic

Rozmiar: królowa około 6–7 mm, żołnierze i robotnice 2–4 mm

Występowanie: Azja Południowa i Południowo-Wschodnia , wprowadzony również do niektórych regionów Afryki i Bliskiego Wschodu

Odżywianie: owady karmowe (mączniki, muszki, świerszcze itp.), miód, syropy cukrowe, owoce, nasiona

Hibernacja: nie, gatunek tropikalny — aktywny przez cały rok

Temperatura: 25–30 °C (optymalnie ok. 27 °C)

1. Pochodzenie i charakterystyka gatunku Pheidole indica to gatunek tropikalnej mrówki z rodzaju Pheidole, pochodzący z Azji Południowej i Południowo-Wschodniej — głównie z Indii, Sri Lanki, Tajlandii i Malezji, ale rozprzestrzeniony również w innych regionach o ciepłym klimacie. Robotnice występują w dwóch kastach:  Minor workers – drobne, szybkie robotnice o długości 2–3 mm,  Major workers (żołnierze) – o dużych, charakterystycznie powiększonych głowach, długości 4–5 mm. Królowa osiąga około 7 mm długości. Kolonie są poligamiczne (posiadają wiele królowych), bardzo liczne i rozwijają się dynamicznie. Gatunek jest aktywny, wytrzymały i łatwo adaptujący się do nowych warunków. 

2. Trudność: Łatwy w hodowli, odpowiedni również dla mniej doświadczonych hodowców. Pheidole indica nie wymaga szczególnych warunków i dobrze znosi typowe błędy początkujących. Ze względu na szybki rozwój i ciekawą organizację kolonii, jest chętnie wybierany jako pierwszy gatunek z rodzaju Pheidole. 

3. Temperatura i wilgotność Temperatura: 25–30°C (optymalnie około 27°C)  Wilgotność: 50–70% Ważne jest utrzymanie umiarkowanej wilgotności w gnieździe. Zbyt suche środowisko powoduje zahamowanie rozwoju larw, natomiast nadmierna wilgotność sprzyja rozwojowi grzybów. Dobrze sprawdza się lekko wilgotne podłoże z wentylacją. 

4. Gniazdo i arena: Na początek najlepiej sprawdza się probówka z rezerwą wody. Po rozroście kolonii warto przenieść je do niewielkiego formikarium z możliwością obserwacji i dobrze zabezpieczoną areną. Robotnice są bardzo aktywne, ciekawskie i potrafią wykorzystywać najmniejsze szczeliny, dlatego wymagana jest skuteczna bariera antyucieczkowa (fluon, talk, olej mineralny). Preferują ciemne i wilgotne gniazda, ale często wychodzą na arenę po pokarm. 

5. Pokarm: Gatunek wszystkożerny. Chętnie przyjmuje:  Pokarmy słodkie: miód, syrop cukrowy, owoce,  Białko: owady karmowe (karaczany, muchy, mączniki, świerszcze). Karmienie 2–3 razy w tygodniu jest wystarczające. Kolonie w okresie intensywnego rozwoju potrzebują większej ilości białka. 

6. Rozwój kolonii: Kolonie rozwijają się szybko i mogą liczyć tysiące robotnic. W większych koloniach zachodzi inbred (mogą pojawić się nowe królowe). Rozwój potomstwa jest bardzo dynamiczny, szczególnie w wyższych temperaturach (ok. 27–28°C). Tworzą zorganizowane struktury pracy — żołnierze zajmują się obroną i rozdrabnianiem pokarmu, a mniejsze robotnice opieką nad larwami i zbieraniem pożywienia. 

7. Zimowanie: Nie wymaga zimowania. Jest to gatunek tropikalny, który przez cały rok zachowuje aktywność w temperaturze pokojowej lub lekko podgrzanej. Stałe warunki cieplne sprzyjają stałemu rozwojowi kolonii. 

8. Zachowanie: Pheidole indica to gatunek bardzo ruchliwy i ciekawski, często obserwowany na arenie. Nie jest agresywny wobec opiekuna, ale potrafi energicznie reagować na pokarm i nowe bodźce. Podczas karmienia widać współpracę między robotnicami i żołnierzami – żołnierze rozdrabniają pokarm, a drobne robotnice transportują go do gniazda. Kolonia jest zorganizowana, żywotna i bardzo interesująca w obserwacji.