Solenopsis fugax(Mrówka złodziejka)

Rozszerzony opis

1. Pochodzenie i charakterystyka gatunku:
   Solenopsis fugax, znana jako mrówka złodziejska, to najmniejszy europejski gatunek z rodzaju Solenopsis. W naturze prowadzi ukryty, podziemny tryb życia — często współwystępuje z innymi gatunkami mrówek, z których gniazd kradnie pokarm lub larwy, co nadało jej nazwę. Robotnice bardzo drobne, żółtawe i szybkie. Królowa ma barwę żółto-brązową. Mimo maleńkich rozmiarów, gatunek ten jest fascynujący ze względu na swoje nietypowe, pasożytnicze zachowania.
    

2. Trudność hodowli:
   Trudność określamy się jako niską-średnią. Solenopsis fugax wymaga cierpliwości — rozwija się powoli. Dla osób z które miały już doświadczenie z hodowlą mrówek jest bardzo ciekawym, nietypowym gatunkiem do obserwacji.
    

3. Temperatura i wilgotność:
   Temperatura: 22–26 °C (optymalna)
   Wilgotność: 60–80% w gnieździe, arena może być suchsza.
   Ze względu na drobne rozmiary, gatunek jest wrażliwy na przesuszenie. Należy zapewnić stały dostęp do wilgotnej części gniazda, ale unikać zalewania, gdyż woda może łatwo zabić kolonię.
    

4. Gniazdo i arena:
   Zalecane gniazda gipsowe, korkowe lub akrylowe o drobnych korytarzach. Solenopsis fugax preferuje bardzo wąskie przestrzenie – duże komory mogą być dla nich niekomfortowe. Na arenie warto stosować drobny piasek lub ziemię z domieszką gliny. Gatunek ten może próbować się przebić między modułami gniazda (należy zachować szczelność!).
    

5. Pokarm:
   W naturze żywi się resztkami, padliną i pokarmem wykradzionym innym mrówkom. W hodowli można podawać:

• Pokarmy słodkie: miód, woda z cukrem, syrop klonowy

• Białko: małe owady (muszki owocówki, fragmenty świerszczy, larwy mącznika)

• Dodatki: kawałki owoców, gotowe pokarmy dla mrówek w żelu lub płynie
  Ze względu na drobne rozmiary robotnic, pokarm powinien być łatwo dostępny i w małych porcjach.
   

6. Rozwój kolonii:
   Kolonia rozwija się wolno. Początkowo królowa wychowuje kilka robotnic, po czym wzrost staje się stabilny, ale umiarkowany. Z czasem kolonia może przejawiać zachowania pasożytnicze — robotnice próbują przeniknąć do sąsiednich gniazd w poszukiwaniu pokarmu.
    

7. Zimowanie:
   Zalecane zimowanie przez 2–3 miesiące w temperaturze 5–10 °C. Najlepiej przenieść gniazdo do chłodnego pomieszczenia lub lodówki (w pojemniku z kontrolowaną wilgotnością). W czasie zimowania aktywność spada niemal do zera, ale jest to niezbędne dla zdrowia królowej i cyklu rozrodczego kolonii.